Gigt

Ég er með ákveðnar hugmyndir um hvernig ég vil skrásetja leiðina til bata en á erfitt með að finna fókus punkt. Fyrst og fremst er ég feimin, hvað ef mér mistekst og næ engum árangri. Ég er ekki alveg viss um að ég treysti mér í að setja gigtarbaráttuna á netið en sóragigtin hefur fylgt mér í meira en 10 ár.  Það væri auðvitað mjög gaman að ná að setja saman blogg sem myndi gagnast öðrum gigtarsjúklingum.

Ég kynntist konu sem nær að halda sjúkdómi sínum niðri með mataræði sínu og það hefur fyllt mig von um að það sé hægt að vinna fullkomnlega bug á sóragigtinni. .

Vinna + gigt = sönn pína og kvöl

Ég minnkaði við mig vinnu í vetur í þeirri von að ná meira jafnvægi. Síðasti vetur var vægast sagt erfiður, 100% vinna ásamt því að sjá um heimili og litla snúllu var ekkert að ganga sérstaklega vel. Ég hafði rétt orku til að sinna vinnunni og var þreytt og illt allan veturinn ásamt því að ég hafði engan tíma né orku til að klára endurhæfinguna.

 

Það eru þrjár vikur síðan ég byrjaði eftir sumarfrí og ég ligg upp í rúmi og fæturnir loga af sársauka. Nú reynir á að finna tíma fyrir endurhæfingu, ég ætla að setja endurhæfingu í forgang í þeirri von að ná meiri lífsgæðum og geta átt betri tíma með vinum og fjölskyldu. Auk þess væri ekki verra ef sársaukinn færi aðeins niður

að verða betri…

Um næstu áramót verða liðin tæp þrjú ár síðan ég byrjaði á lyfi sem vann gegn sóragigtinni. Lyfið er hálfgert kraftaverk lyf, það finnst mér alla veganna. Árangurinn er framar björtustu vonum og raunhæft að lifa þokkalegu lífi. Græðgin lætur ekki að sér hæða og kröfurnar aukast hjá mér. Nú vil ég geta gengið á gangstéttum, farið á búðarölt, eldað kvöldmat alla daga og hlaupið á ný.

Æfingar fyrir Húnavökuhlaup 2017 hefjast í september, ég stefni á fimm kílómetra.

bloglovin

Besta lag í heimi!

runnin’

Svefnleysi

Ég á erfitt með svefn.

Áður en ég byrjaði á Humiru þá voru kvöldin kvalræði. Versta tilfinning í öllum heiminum er þegar maður er orðinn þreyttur en nær ekki að festa svefn vegna verkja. Það er ekkert jafn slæmt og ég skil af hverju svefnleysi er notað sem pyntingaraðferð.

Nú, rúmlega ári eftir að ég byrjaði á Humiru hefur allt skánað, líka kvöldverkirnir. Vöðvar, sinar og liðir virðast þó eiga erfitt með að aðlagast breyttu lífi. Þegar ég leggst upp í rúm þá spennist allur líkaminn upp, og ég finn hvernig líkaminn undirbýr sig fyrir komandi átök. Átök sem nú eru í mýflugumynd og engin ástæða til að kvíða kvöldverkjunum lengur. Verkirnir koma en eru mildir og viðráðanlegir. Mér líður eins og líkaminn haldi niðri í sér andanum og þori ekki að treysta nýja veruleikanum. Síðustu ár hafa verið erfið og hví ætti líkami sem hefur kvalist svo lengi að treysta því að þetta endist. Er ekki betra að vera viðbúin því sem koma skal.

5 mínútur – 5 kíló – 5 ár

Fimm mínútur – 5 kíló – fimm ár

Ég get hlaupið í fimm mínútur á hlaupabretti og gengið það sem eftir lifir dags.

Allt í einu er ég farin að hlaupa í fimm mínútur, búin að missa fimm kíló og vera hundveik af gigtinni í 5 ár. Það er súrrelísk að þjást af gigt, verkirnir sem plaga mig á hverjum degi eru undarlegir. Ég stari stundum á fæturnar á mér, agndofa yfir kvölunum sem þeir valda mér á hverjum degi. Hvernig getur líkaminn svikið mann svo heiftarlega. Hvernig er hægt að taka verkina og endulausu kvalirnar alvarlega.

Hjálpartæki kripplinga

Góðum árangri í meinlætalíferni var fagnað með kökuáti! Vel gert, Erla!

Lífið heldur áfram og ég keypti nokkra safa á Gló til að hjálpa sluggsanum af stað aftur.

Gafst einnig upp og keyrði upp í Eirberg og keypti bæði dósaopnara fyrir kripplaða og fingrahlíf. Iðjuþjálfinn í saumaklúbbnum hefur í mörg ár hvatt mig til að kaupa viðeigandi hjálpartæki en ég hef hingað til þrjóskast við. En ekki lengur nú verður heimilið fyllt með hjálpartækjum (engar dónahugsanir).

Gigtarverkir

Batinn silast áfram á hraða snigilins. Í fyrsta skiptið í langan tíma er ég léttari í enda mánaðar. Það var ánægjuleg tilbreyting. Ég náði einnig merkum áfanga í dag, upphitunin varði í 20 mínútur. Tilefni til þess að draga fram dansskóna, setja á sig varalit og brosa framan í heiminn. Ég grét bara.

Ég hef átt mjög erfitt með gang síðustu daga, öll dagleg verk eru erfið og krefjast átaks. Þrátt fyrir árangur þá er ég svo grátlega langt frá því að vera heilbrigð og geta lifað eðlilegu lífi. Ég er svo langt frá því að vera í kjörþyngd, langt frá því að geta hlaupið og langt frá því að geta innt dagleg störf auðveldlega af hendi.

 

Ég er engu að síður að verða betri. Það er bara erfitt að vera ekki bitur yfir öllum þeim tíma sem fer í veikindin og öllum þeim tækifærum sem fara forgörðum því ég get ekki hreyft mig út af bannsettu gigtinni.

Safafasta

• Held þetta enn út
• Get enn ekki dansað af sama krafti og Beyonce
• Er fokking pirruð út í sjálfan mig að þurfa að létta mig
• Vorkenni sjálfri mér ógurlega, ÓGURLEGA
• Hef hafið gífurlegar samningsviðræður við sjálfan  mig að enda meinlætalíferni sem fyrst

Gigt og matur

Fyrsti dagurinn af 15

Dagurinn byrjaði illa, ég átti erfitt með að festa svefn í gær og sofnaði ekki fyrr en fram undir morgun. Ég er búin að búa til matarskammt dagsins og meira að segja hringja nokkur símtöl. Ég vona svo innilega að meinlætamataræði muni flýta fyrir batanum og ég geti dansað um jólin.